روزمرگی های یک عدد من

     دیروز با استادمون رفتیم داخل آزمایشگاه و به مدت 12 ساعت - با یه استراحت بعنوان ناهار خوردن - بی وقفه مشغول کار بودیم. از آماده کردن ی سری از وسایل گرفته تا آماده کردن دستر کارهای آزمایشگاه. اونم توی روزایی که دیگه تقریبا کسی کلاس نمره ، چه برسه به این کارا . کلی کیف کردیم از اینکه داریم توی یه همچین کاری ، به این صورت که واقعا هیچ انگیزه ی نمره و اینا نداریم کمک میکنیم و استادمون هم واقعا شرایطی رو درست کرده بودن که محیط خیلی صمیمی شده بود. خلاصه که من فهمیدم خیلی از اون آرزوهای دست نبافتنی ای که تو ذهنم دارم قابل دستیابیه ، مثه همین دیروز. ایشالا فضاهای علمی کشور یه خونه تکونی جدی ای داشته باشن، حالا این نوروز هم نشد یه وقت دیگه ...

۱ ۰