روزمرگی های یک عدد من

واقعا مدت زیادیه من وبلاگ دارم. این وبلاگو نمیگم.کلی میگم. ینی کودکی بودم که با بلاگفا آشنا شدم. همزمان با گروههای یاهو هم آشنا شده بودم و البته بهشون میگفتم «گروپ»
بعد وبلاگ اولم اسمش بود «بنام حق» ینی ببینید چقدر مشتی و بامرام! کلا بنام خدا :))) بعد کاری که میکردم چی بود؟ همون ایمیلای گروپ هامو کپی میکردم عیناً داخل وبلاگم! چقدر تباه -_- میدونید، اصل اصلش لذت میبردم از اینکه یه آدرسی تو هر کجای دنیا تو اینترنت بزنی مال منه. خودم توش مطلب میذارم و اینا ... بعد یکی از کسایی بودم که مبدا حرکت کامنت گذاشتن و اینا بودم! شاید ایده مال من نبوده باشه در اصل، ولی من خوم به این نتیجه رسیده بودم که باید برم پیام بذارم تو وبلاگای دیگه، بعد اونا میان وبمو میبینن و اینا! خووب، ینی کل مکالمه ای که داشتم این بود که « بهبه چه وب زیبایی دارید، به منم سر بزنید» و دو روز بعد« بسیار مطالب خوبی دارید شما هم، این مطلب عالی بود، موفق باشید»
بگذرییییم، نتیجه این که من خیلی قدیمی ام و اینا ولی نمیدونستم اصن یه جمعیت مخوفی تحت عنوان«بلاگر» ها وجود داره! کم کم که پا به سن گذاشتم متوجه شدم که بعله، همچین داستانی هست... و ذهنم مشغول شد که چجوری وبلاگ نویس باشم و اینا! ولی دغدغه اصلیم نبود دیگه، بیشتر فیلم میدیدم.
(از اونجایی که اصل بر کوتاه نویسی است، بقیش باشه بعدا !!)

۰ ۰